نگاه به بیماران پارانویا، انگلیسی، انتشارات شیکاگو ۱۹۹۸، دکتر حمید رضا تهرانی
داروهای بدون نسخه ضد حساسیت، مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) ممکن است به کاهش خارش موضعی کمک کند. از داروی کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون فقط در موارد انتخابی که زخم‌های پیچیده ای مانند مواردی که چشم و گوش با آن‌ها درگیر شده اند، استفاده می‌شود و باید از آن و آنتی ویروس به طور همزمان استفاده کرد.
در صورت عدم تاثیر کافی لازم است با یک پزشک به صورت تلفنی یا حضوری مشورت کنید تا با توجه به شرح حال دقیق داروی مناسب داده شود.
پارانویا گونه‌های مختلفی دارد که بعضی از گونه‌های آن را می‌توان برشمرد.
این داروها عبارتند از: آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر.
شخص تصور می‌کند که شخصی قصد آزار و صدمه رساندن به او را دارد.
اما در برخی از افراد و به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، ممکن است ویروس واریسلا زوستر سال‌ها بعد دوباره ظاهر شوند و در امتداد الیاف عصبی حرکت کنند تا باعث ایجاد زونا شوند.
بعضی از داروها، برای مثال داروهایی که از پس زدن بافت پیوندی جلوگیری می‌کنند و استفاده‌ی طولانی‌مدت از استروئیدها (مانند پردنیزون)
در روابط خود با دیگران سرد و غیرصمیمی هستند و برای جلوگیری بیماری زونا ویکی پدیا از خیانت می توانند، کنترلگر و حسود باشند.
در نتیجه، بسیاری از پارانوئیدها ممکن است برنامه درمانی خود را دنبال نکنند و نیمه کاره رها کنند و حتی ممکن است انگیزه های درمانگر را زیر سؤال ببرند.
جایگزین کردن کربوهیدرات‌های ساده با کربوهیدرات‌های پیچیده (مثل نان سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، جو دوسر و کینوا) به کاهش التهاب کمک می‌کند و وضعیت سلامتی شما را بهبود می‌بخشد.
همچنین زونا می‌توانند بر اندام‌های داخلی نیز تاثیر بگذارند. هیچ گونه جوشی وجود نخواهد داشت، اما مشکلات دیگری نیز ممکن است ایجاد شوند.
به همین دلیل، روانشناسان معمولاً فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید را تا بعد از ۱۸ سالگی تشخیص نمی دهند.
افراد دارای درد شدیدتر، ممکن است به داروهای ضد درد قوی‌تری نیاز داشته باشند.